Ölesim Var... / 3
Eylüldü vakitlerden
Ve soğuktu Ve sevmiştim… Avuç dolusu tebessüm taşıyordum puslu sokaklar inadına Ellerimde can veriyordu zemheri Yoktun… Bir deli haykırışın arefesinde yüreğim Susuşlara kesmişken eylül Aşkı en baştan tarif eder dilim Dokunmak öyle uzakken Ellerimdeydi ateşin… Yoktun… Ağır kanamalı artık attığım tüm adımlar Uğradığım tüm sokaklarda gözlerime kurulur pusu Uğradığım tüm sokaklarda / eylül namlusu… Daha derin batmalı hançer Daha deli akmalı kan Salyalı ağızlar hükmünde Kudurdu zaman… Eylüldü vakitlerden Ve soğuktu Ve sevmiştim… Anılar saklıyorum iç cebinde yüreğimin Sıkıca sarıldığım parkam kanamakta Bir düştü sanki yaşanmışlıklar Bir düştü sanki gözlerin Karanlığın ortasındaydı yiğitliğim Yoktun… Ayaz sabahlar dolar alnımın çizgilerine Her köşe başında zehir içerim Yürürüm gecenin tam deminde Adımlarım kanar / kendimden geçerim… Sustum / varsın çıban versin yaralar Eylüldü vakitlerden Oyy ölesim var… 25.09.2009 / Kartal |