Senden Sonra
senden sonra,
otobüslere bindim sık sık bilmediğim yerlere gittim belki unuturum diye seni gözümün önünden gitmedi güzel yüzün ağlamak için sahilde oturdum deniz sen oldun kaçtım gittim ara sokaklara ... senden sonra özlemek yangın gibi yüreğimde özlemek buz dağına sıkışmak kadar soğuk özlemek boşluğa sarılmak sen,yoksun... senden sonra pabucu dama atılan ilk çocuk gibi yalınayak kaldım... senden sonra... kalmadı kimseye güvenim gelip geçecek herşey sadece acı sabit... senden sonra senden öncesiyim sensiz sonrasıyım ... senden sonra ektiğin tohumlar yüreğime nadasa yatmış gibi yıllardır denizin ortasındayım en yakın ada sendin nedensiz ulaşamadığım ... senden sonra, kırık bir çerçevenin arkasından, bakan. siyah-beyaz bir fotoğraf gibi başka bir zamana bakakaldım, aynı manzarada... senden sonra en karanlıktı gece yalnızlk en sessiz korkularımın kucağında nefretimi aradım ellerimle parmaklarim kanarken ılık ılık umudum takıldı ayağıma ve ben paldır kuldur yeni doğan safağa uyandım en sensiz, en renksiz... senden sonra haftalar geçiyor, aylar geçiyor, günler geçmek bilmiyor... senden sonra, ateş yakmadı, su söndürmedi kafam hep dumanlı aklım hep dalgın ne zaman geçer bilmem midemdeki garip sancı ... senden sonra alıştığım tek şey mutsuzluk... |