"Gidiyorum sevgili,Bir tren rayının iç yakan sesiyle gidiyorum Belkilerin büyüttüğü sahipsiz bir ömürden,Sensiz düşüyorum Ardımda bir sürü sen bırakıp gidiyorum Ben sessizce düşlerinden geçiyorum Seni bana hasret çekiyorum
Gittikçe çoğalıyor hüzünler, Ellerimde yaşlanmış aşk tortuları Zulaya yatmış gözlerim seni arıyor, Sen kaybolurken kendi ülkende, ben gidiyorum


Tütün kokulu bir sabaha geçit veriyor gece, Ayaklarım götürüyor , içimin yollarına Adımlarım sana takılıyor, gözlerim çoktan firari,Bir düşüşle düşüyorum hücreme,Yollar uzuyor gittikçe…karanlığa gömülüyor içim,en kuytumdan tutup beni,Savuruyorsun kırık aşk masallarına Tam da yola çıkmışken anılara çarpıyorum Bir enkaz duruyor karşımda, Damla damla dökülüyor her şey Buğulu bir sabahın ilk ışıklarında ben, Kendime kaçak gidiyorum



Her adımda bir anıyı daha kanatıyorum …yüreğimi sana bırakıp gidiyorum"

Düşündüren dizeler olmuş malesef kullanılmışın değerli dostun bunuda sonunda anlamışsın tabiki üzüntülü bir durum
ve insanların başına her şey geliyor gerçek çi dürüst ve samimi bir anlatımdı.Kutluyorum kalemini Yunus diyarından selamlar.

çok güzeldi şairim, çok ta derin di boğulacak kadar derin ...
evet perde kapandı ama yürek sesi sizde olduğu sürece gidilmiyor...
kutlarım şairim ...

manidar dizelerdi........tebrikler
kaleminiz daim olsun