HEP BU BAHÇEDEHep bu bahçede düşünürüm şiiri Limon ağacı, turunç ağacı, Gazeli, toprağı, çeşmesi, Kedisi, kumrusu, serçesi, Hep bu bahçede gelir aklıma, Gelmiş geçmiş ne varsa , Bir tarih gibi, Çocukluğum, topum, oyuncağım. Anneannemin ayak seslerini duyarım., Ta öteden. Sonra konuşur tavuklarıyla ağaçlarıyla, Tulumbadan çeker çiçekleri için suyu, Saksı saksı sardunya, akşam sefaları Fidan fidan güller. İncedir anneannemin sesi, Seslenir bana, Gülerim daha bir sevecen. Ayağım kayar düşerim. Ağlarım feryat figan. Hep bu bahçede severim yalnızlığı İplerim bağlanır dallara, Sallanır salıncağında düşlerim. Ağaçlar fısıldaşır hasretle, Belli ki halinden hoşnut değil. Belli ki tuhaftır rüzgarı. Hep bu bahçede ağlarım ben, Görünmez olurum susarım, Kurarım hayalden öte geleceği, Neden niçin ey yıllar sorarım KATRE |
Her mevsimde bir turfandası olurdu.
İkram edilirdi koru komşuya.
Ah o bahçeler şimdi döndü kuru toprağa.
Çok güzel dizelerdi... Tebvrik eder,
Selamlar saygılar sunarım.