Sen.bir tek sen,sen den geriye ne kaldı biliyormusun
içim de sonsuz yeri dolduralamıyan bir boşluk
nereye baksam sen,ne yana gitsem sesin, ne yapsam ne etsem özlüyorum
yitiyorum aklıma yalnışlara düşüyorum
zaten en büyük yalnışı da senden ayrılırken yaptım .

keşke o lanet gün susmayı becerebilseydin
tutsaydım dilimi git demeseydim sana
bırakmasaydım ellerini biliyormusun çok mutsuzum çok
sana diyorum ya artık başkalarını mutlu etmek için yaşıyorum
kendi mutluluğumu,kendi aşkımı bir hiç uğruna silmeyi denedim, sildim de zaten

meğer bir kağıt üzerinde bir nokta bile silinse o kağıtta bir iz kalıyormuş
ne yaparsan yap ölsen de gitsen de bir iz kalıyor kitabın sonunda
çok düşündüm bir tek suçlu benmiyim sevmeye aşka inanmaya
yıllar sonra aşkı bulduğumu sanan ben, inatla kaybettim seni, terkettim
keşke bu olsaydı sadece sana o kadar sinirliyimki

biliyormusun sırf canın yansın diye başkasıyla evlenmeyi göze aldım gittim başardımda
canını gerçek ten yaktım, söyle ne geçti eline, ne geçti elimize
bir anlık öfkeyle kaybettik kendimizi geri dönüşü olmayan yola girdik
film gibi başlıyan bi aşk hikayesi oysa ne çok severdim sen
elini,saçının telini keşke herşey den vazgeçmek mümkün olsa
sesin den,aşkım diğişini unutmaktan vazgecmek mümkün olsa

sana canım dedim canımı aldın sen canımı yaktın sana canım demiştim
bu gün senin doğum günün yeni yaşın mutlu olsun ben bu gün sana yazıyorum
sana güller göndermeyi düşündüm bir gün solup gidecekti atarsın diye yollamadım
sana kendi yaralarımı yollamak istedim onu da yapamadım üzülürsün diye
sana bir şiir yazdım bu gun ufakta olsa bir hediye ...


kazım elitok