NEYLEYİM..
Elim kolum bağlanmış fayda yok cesaretten,
Sevdanın böylesine şaştı gönlüm neyleyim? Düştüm hasret eline gel kurtar esaretten, Yandı aşkın nârına pişti gönlüm neyleyim? Bekler miydim bir ışık görebilsem gelirdim, Akılla izahı yok besbelli ki delirdim, Heyecanla dirildi oysa yorgun bilirdim, Dağları tepeleri aştı gönlüm neyleyim? Yüreğim ölene dek kederle doysa bile, Yâr hasreti ruhumu toprağa koysa bile, Değil yüzünü görmek adını duysa bile, Yatağına sığmıyor taştı gönlüm neyleyim? Zincirlere sanmayın umuda bağlayarak Razı olup hicrana bağrını dağlayarak, Eti bile tırnaktan koparır ağlayarak, Bin can ile canana koştu gönlüm neyleyim? Çıkmazında kalıp da tek düşün kurgusunun, Yusuf’a adanılmış deli kör duygusunun, Züleyha’nın düştüğü muhabbet kuyusunun, Görünmeyen dibine düştü gönlüm neyleyim? ZÜBEYDE VARLI |