-Köyümden İnsanlar-

İşimiz yaranlıktır hiç kimse alınmaya
Gocunacak olanlar bu mısrada dökülsün
Meselim uyanıklık kimse fazla dalmaya
Buyurun başlayalım kelimeler sökülsün

Kapağını kaldırıp hatırayı eşelim
`Hacı Ahmet İşi`nin geçmişini deşelim
Lâfımız yalan değil gerçeği üleşelim
Sözde kusur olmaya dillerimiz yakılsın

Adam diksen yetirir Acıpayam Ovası
Düzünde Kırca Köyü çeşit insan yuvası
Ahmet bura evlâdı iş bu onun havası
Kendi göçtü haneden hâşâ kara çalınsın

Ahmet civan pehlivan lâkin var kabahâti
İnatla keser vurup yontardı menfaâti
Bedava bir hayatmış döküldü ifşââtı
Katır dedi köylüler torba ağzı büzülsün

Huyunu sakınmadı amcası dayısından
Kaptı yağlı böreği ucundan kıyısından
Âlemi kim ipler ki sıkılmaz hayâsından
Öteyi mi düşünür kör boğaza takılsın

Köylü iyi anlamış meramını derdini
Doyamıyor binmeye şu semersiz sırtını
Kollar olmuş yanında kulağının ardını
Dese fayda eder mi nasihatle kesilsin

Sülale fakir diye soyadından başladı
Zengin kadın alınca dost akraba boşladı
Semtinde kul kalmadı köyde köpek taşladı
Söz muhabbet çardağı gölgesine yatılsın

Katır Ahmet namıyla yıldan yıla taşındı
Sonra Hacca gidince katırlığı aşındı
Hacı derken el âlem durup durup düşündü
Huy canın altındaymış yolda nasıl atılsın

Yarı devlet kapısı gıdıkladı kör düşü
Köye muhtar olunca olur sandı her işi
Elinin uzandığı cüzdanının üleşi
Az çoğa yakışırmış servetine katılsın

“Bak dinle arkadaşım kulağın ver sözüme
Kandırmazsam birini uyku girmez gözüme
Ben deyim uyanığım sen de cingöz yüzüme
Mayam böyle karılmış hamurumdan çekilsin”

“Çoluk çocuk fark etmez ister karı kızan kız
Yeter ki kıstırayım tamburama kalsın söz
Fark etmez dere tepe bana gelir hepsi düz
Çıkmaz ayda öderim hesabımdan tutulsun”

“Nerede bedava var varıp balıklama dal
Üç çay içip iki ver borcunu görmezden gel
Çok da söver siğerse yüzüne pişkince gül
Madem avantacısın ünün böyle çatılsın “

Gelip gitti zamanlar namı aldı yürüdü
“Hacamat İşi Olsun” sözü ayak sürüdü
Civar köyü ilçeyi Hacamatlar bürüdü
Niyet fikirde gizli hallaç olup didilsin

Utanç veren bu huyla utanmadan yaşadı
Ne köylü onu sevdi ne Hacı huy boşadı
Bu asalak düsturu her işine taşıdı
Ölüm de var dünyada uykuya mı yatılsın

Kanar mı hiç Azrail bedavadan iş görmez
Hacı öder bedeli dahi bedene girmez
Kadir Mevlâ’m büyüktür işlerine sır ermez
Dünyadaki amelin toprağına dökülsün

Erdemoğlu beşerdir sözü fazla düşürme
Yanlıştan pay biçerek kendini çok şişirme
Hakkın neyse razı ol sakın yüzün pişirme
Yaptıkların kayıtlı yaprağına bakılsın


Sözün özü

Yapamaz cümle âlem kendine yaptığını
Sen sen ol kâr belleme salkımdan kaptığını
Usta sensin unutma ahretin çattığını
İster misin girmeden üzerine yıkılsın


20.07.2006 01:00
25.07.2006 09:57 AYDIN