Be Kuzum !
Be Kuzum !
El içinde şerefimle gezerim, Eğip de dalımı, kırma be kuzum. Dost mudur, düşman mı bilip sezerim, Büküp de kolumu, burma be kuzum. Namus, şeref hakkı yakışır bize, Doğru sözlerimiz gelmesin dize, Yakma içimizi nursuz, kem göze, Gidip de şu soysuza, varma be kuzum. Kimin nesidir o, nedir neylersin? Değmez insanlarla gönül eğlersin, Neden bize durmaz yalan söylersin, Alıp da yaban gülün, derme be kuzum. Düşmanımı sevindirip güldürme, İyi niyetimi alıp öldürme, Bir soysuza ekmeğimi böldürme, Çıkıp da önünde durma, be be kuzum. Büyüttüm seni, hep göz nurum diye, Hayatın kutsaldır olmaz hediye, Niye verelim ki, kime ne diye, Salıp da kolunu verme be kuzum. Anne- baba olur yavrusuna can, Ölüme birlikte gitmeli insan, Var mı senden başka yalana kanan, Üzüp de bizleri yorma be kuzum. Ahmedi’yem şimdi acep neylerim, Dermansız derdimi kime söylerim, Divanda sahipsiz kaldı beylerim, Yaralı kalbimden vurma be kuzum. Ahmet Sargın |
Dost gönülden sunulan şiirin duruşu ve anlatımı gayet güzel…
Gönlü ısıdan şiirleri beğendim…
………………………….. Saygı ve Selamlar…