SENDEN ÖĞRENDİM ZALİM DÜNYASevmenin yenilmek Acımanın, zayıflık demek, olduğunu Senden öğrendim zalim dünya Yağar durur dağlarının yücesine kar Ne adaletin nede merhametin var zalim dünya Sen hancısın biz yolcu Senin hanın iki kapılı O kapıdan çıkan, ardındakini bırakır gözü yaşlı Biz meçhulün yolcusuyuz, sen hancısın Kimini bal ile börek ile ağırlar Kuştüyü yastıklarda, ipeklerde yatırırsın Kimine bir parça ekmeği çok görürsün Yerlerde süründürürsün Ben haksızlığı senden öğrendim zalim dünya Biz gideriz Sonunda her şey sende kalır Biz emanetçiyiz, sen veren Bizlere verdiklerini emanet ederken Bilmem ki niye bu kadar haksızlık edersin sen Kimine gül yüzlü, kara gözlü bir yardır emanetin Kimine yalnızlık Kimine mutluluklar, kimine acılar Söyle dünya bu mu senin kerametin Ben hıyanetin Ben nefretin tadını senden öğrendim zalim dünya Ben sevmenin yanmak İnanmanın aldanmak Yaşamanın bir gün kahrolmak demek, olduğunu Senden Senden öğrendim zalim dünya… Gürsel İLERİ |