HAYAT ÜZÜLME…!Çaresizler çağırıyor gel demeleri Söyletemiyor inkarlar Tılsımı bozuk özlemleri Acıtırken tanıyor Gayri bakmadıklarını Azgınlıklar vuruyor Coşan öfkelerde kin Durulmayı göze alamıyor Zamanla çelişmiş saatler Daha dünleri Göstermiyor nerdeler Koşulsuz değildi yaşananlar Sensin yargı Yargıladığın da sen Bilemedin mi ah gülüm Kader dediğin çizginden Giderken Bakmayı bilemeyen gözlerin de har Ağıtlı nameler dizili şimdi Yüreğindeki şiddet Kabule dönüşte sukutu Apansızdı korkunun sonu Geldi sökülerek Yasaklı gidişlerin kaldı Geride bir zamana Çekilecek kaderin ipleriydi Uzanmış tellerde Kör edişliğinde gafil di miskin Ölüm yalnızlık değildi Somutları birleştiremeyen İmkansıza düşen inkar Yüreğinde sızlayarak düştü Kaldı soyutlaşan gölgen Geçti artık Titrek bakma yaşadığın tufana Belki kazanırsın Yakın dur ki umut canında Iska geçmesin artık Yakın zaman arkanda Özlemler senin için Acılarda da al sana Dur ağlama Anlayamadığın hayata ağlama Dirençlere yol aç ki göğsünde Patlayan bombalar Yok etmesin cismini İsmini yaz Son kez bir yerlere Hatırla Savaşın sonu gelmeden Kaybeden olmaz Hayat Yaşamaktan ibaretse Üzülme Tek taraflı kaybeden olmaz İnsan sa İnsan yüreğin İnanç sende oldukça İnan O Yürek yalnız kalmaz |