ESKİ ZAMANLARIN DÜŞ BAHÇELERİ
Eski zamanların düş bahçelerinde
Dizlerin kanardı,hiç ağlamazdın... Çimenler yatağındı, Bulutlar yorganın. Kuşların özgürlüğünü kıskanırdın... Sen ,eski zamanların Büyülü şehirlerinde En yüksek tepelere çıkıp Sonsuzluğa bakardın, Uzun uzun... Henüz keşfedilmemiş zamanın Sıfır noktasını görmek istercesine… Hayalinde yaşattığın, Hiç bakmadığın Gözlerde kaybolur giderdin Günlerce... Eski zamanların düş bahçelerinde En güzel sevdaları yaşardın Özgürce… Sevgi sözleri fısıldayıp Rüzgarlara bırakırdın. Gelip geçen kuşların Kanatlarına bakardın Her seferinde, Bir cevap var mı diye… Hüzün perde perde İnerdi üstüne… Eski zamanların düş bahçelerinde… Başın eğilirdi önüne. Rüzgarları dinlerdin yine de Son bir umutla… Gelir mi bir cevap diye… Sonrası sitem….derin bir sitem… Bundan sonra kapatıp Hayallerinin kapılarını Hiç kimsenin gözlerini Hayal etmeyeceksin.. Sevda sözlerini fısıldamıyacaksın Eski zamanların düş bahçelerinde Yağan yağmurlar altında. İçindeki sağanaklar Alıp götürdü en mahrem hayallerini… Artık sevda masalı yazmayacaksın… Müşerref ÖZDAŞ ( 29 EKİM 2009 ) |