BEN SENİ SÜT KÖPÜĞÜNDEKİ KAYMAĞI SEVDİĞİM GİBİ,,,Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ruhunar Rumuzlu arkadaşımın Ölüyorum şiirine Doğaçlamaydı...
Duygusu benim Ruhumdu... Her neye baksam Özlem görüyorum Özlem dokunuyor tezgahlarda Sızlanıyorum ah-larda Kızılca kıyamet kopuyor bahtlarda Her neye baksam Özlem taşıyor Süt beyazı aşklarda Ve gizemlerinden aşıyorum Bir ses yankısı arıyorum Dayanamıyorum Kendimi örüyorum uzaklara Ölüyorum Vah-larla Sen diye Ziyanlarla Hal bu Durum/dun Hiçbitmez Rumuzlu Arkadaşımın "Delice" İsimli şiirine doğaçlamaydı. Delice Dökülüverdi... Şiirin Ruhu yüreğimdeydi,, Ben seni süt köpüğünde ki kaymağı sevdiğim gibi Taşmasından coşmasından sakınırım ziyan olmasın diye Ben seni baharın rengarenk çiçeklerinden yasemen kokusu gibi Uçmasından kurumasından kollarım solmasın diye Ben seni yağmurun damlası sabah yağan kırağı gibi Bereketinin kaybolmasından korkarım buharlaşmasın diye Ben seni gökyüzünde ki yıldızların ışığı gibi Sönmesin hiç bir gece düşmesin yıldız gökten diye Sakınarak, koruyarak, kollayarak, özlemini soluyarakyüreğimin gizinde saklayarak severim Özlerim, severim, özlerim,, Çok özlerim Kirpiğimde yaşlarımı közlerim Közlerim Gizimi gizlerim |
ben bu diyarlardan çoktan gitmiş olacağım,
güneş yanığı tenlerde son bulacak hikayem,
sessiz ve kimsessiz kalmış öksüz gibi, sensiz.
alkışlıyorum kalemi.