KEFENDİR GURBET
Esmez buralarda bildik bir rüzgâr
Bir yüz bulamazsın sana aşina Kapalı gözlerin korkudan ağlar Yabancı kâbuslar çıkar karşına Üstüne, üstüne gelir böcekler Sinsi, sinsi bakar yıldızlar gökten Şişçi dönemeçler hep seni bekler Burası vatan değil kefendir kefen! Mümkün mü işitmek başka dudaktan? Dost ağızlarında kaldı o ıslık Dönen Ahmet değil köşeden inan! Tek o mu sarışın, gözleri kısık? Bakınma sağına bakma soluna! Bir asırlık yolda kaldı vatanın Hadi aslanım, artık git yoluna Bak yabancı dolu hep dört bir yanın. Benzemez toprağı başka toprağa, O orman aranır her bir nefeste. Bülbül konar mı hiç yapay yaprağa? Kuş bile; vatan der, altın kafeste. Gurbet dedikleri boğa yılanı Sıkar boğazını kesilir soluk. Yavaş, yavaş gider insanın canı, Onundur burası onun bu kovuk. |