4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
954
Okunma
Bu akşam oturdum yine uzun uzun, gönlümce,
Karşımda televizyon, yakınımda bilgisayarımla,
Telefonlar da vardı yanımda, susuyor olsalar da,
Ben de vardım kendimle, hiç konuşmuyorsam da…
Doğrusu epeyce kalabalıktı etrafımdaki dünyam,
Bundan olsa gerek, hiç sıkılmadan oturuyordum,
‘Telefon çalsa da biri beni arasa!’ da demiyordum,
Ben mi çağı yakalamıştım, nedendi yalnızlığım…
Üstelik etraflıca düşünerek canımı sıkmıyordum,
Buradaydım işte, dünyada, bugün vardım, oysa,
Bir sonraki günde olmayacaktım belki de yerimde,
Yahut bir başka diyara yelken açacaktım kendimle…
‘Dünya halidir bu’ diyordum, sesimi duyamasam da
Yalnızlığı kabulleniyordum, nedenini bilemesem de,
Bugün varız, yarına da Allah Kerimdir kültürümüzde,
Geldik gidiyoruz, ezelden ebediyetedir yönümüz de…
Cevap Yaz