SEVDAYI ÖYLE KOLAY SANMA
Sevda rüzgârı şöyle bir esince,
Yaprak düşer yollara karışır. Gönül aşk biletini kesince, İnsan dertli kullara karışır. Beden yanar içten içe erir, Hasret ruhu kurt gibi kemirir, Bunu yalnız aşkı çeken bilir, İnsan coşan sellere karışır. Ne sorusu var ne cevabı var, Ne kalemi ne de kitabı var, Sanki seven kuldan hesabı var, İnsan nice hâllere karışır. Sevdayı öyle kolay şey sanma, Düşmemişsen adını da anma, Görünmeyen ateşlerde yanma, İnsan sönmüş küllere karışır. Ferhat’a dağlar deldirmedi mi? Mecnun’a çöller gezdirmedi mi? Keremi ateşe yandırmadı mı? İnsan böyle dillere karışır. Ahmet SEVEN 23.10.2009 Saat: 01.15 |