Dokundukça
dokundukça ırmaklarım uzar
yanağına gündoğarken öptüm tomurcuklandı yüzün gülünce açıldı akar yüzün gam pınarın dokundukça gözlerinin içine dokundukça ırmaklarım uzar suları ışıdı aydınlandın içime dağ kahvelerinde ki dostların dokundukça serin yerlerdeyim uzayınca tarla otları gibiydim dokundukça ırmaklarım uzar öpünce kapandı can düşlerin dokundukça günlere insan gün yenilenir ben eskirim dokundukça ırmaklarım uzar deniz coşunca kimdir benzerin dokundukça bulduğum kenti tepemem ayak zehirlense de dokundukça ırmaklarım uzar al yoksul karasını mavi değiştirin dokundukça aklım karıştırmayın dokundukça ırmaklarım uzar bindim bir sala saldım okyanus yükleneceğim göğünde sürülerin 08:58 23.10.2009denizli |
dokundukça ırmaklarım uzar
yanağına gündoğarken öptüm
tomurcuklandı yüzün gülünce
açıldı akar yüzün gam pınarın