UMUTSUZ...dört duvarın solukları üzerinde yüreğimin nefesimi tutmuş acemi atıyor kalp atışlarım daralıyorum çıkmaz sokak anılarım yarınlarım düşündükçe ağlıyor yorgun artık şakaklarım keşkeler sarımış çelimsiz zayıf bedenime sahipsiz kalmış düşlerim umutlar kendi halinde içime düşmüş yarin hayali depreşir asice yaralar deşilmiş kanlar akar dugu selime boğazıma dizilmiş söylenecek sözler yetim gözlerimin feri kaçmış yine arka bahçelerinde hayatın evsiz yurtsuz kalmış kaldırımda dilenci artık aşklarım beklemiyorum artık biliyorum düdüğü çalmış son vapurların yar sana değil sitemim ahlarım zehirli hançer gibi hayat beynimde ona yanıyor bağrım anlayamadım çözemedim bunadır bunca kahrım çekilmiş yüreğim köşesine susma zamanıdır artık susarım... |
bazı anlar vardır,susamazsın konuşmak yerine yazarsın...
Yasemin den minicik bir hikaye güzel sayfanıza:
ÇARESİZ KALDIĞIM ZAMANLAR GİDER, BİR TAŞ USTASI BULUR, ONU SEYREDERİM.
ADAM BELKİ YÜZKERE VURUR TAŞA...
AMA DEĞİL KIRMAK KÜÇÜCÜK BİR ÇATLAK BİLE OLUŞTURMAZ.SONRA BİRDEN YÜZBİRİNCİ VURUŞTA TAŞ BİRDEN İKİYE AYRILIR. İŞTE OZAMAN ANLARIMKİ TAŞI İKİYE BÖLEN SON VURUŞ DEĞİL öncekilerdir... ya sonra ya sonra????
kutlarım güzel dizelerinizi
cici bakın ömrünüze ve o güzel gönlünüze
sevgiler...............