Sevilene...
Hep hüzünlümü bakar böyle senin gözlerin?
Niyedir yanaklarında ki kırgınlığın,küsmüşlüğün, Ve büyütememişliğin yüreğini... Hangi sevgi avutur ki minik kalbini? Mutluluk salar kalbine, Güller açtırır o cennet yüzünde. Seni sevebilmek için önce senin sevmen mi gerekir? Bilmelisin insan sevilmedende sevebilir. Kanatlarını gizlesende bir meleksin. Hem hatıralarda kalmaz herzaman mutluluk. Sadece fotoğraflarda gülmez dostlar özlemle Geleceğe umutla baksın güzel gözlerin Hep sevildin sevileceksin... Berna’ ya... yusuf arda ’09 |