SEN
Senin sessiz bakışların vardı
Kendini haykırarak anlatan Ürkektiler birazda sanki, Her seferinde daha canlıydılar, Daha yeni... Ya gözlerin, O bakışların sahibi gözlerin. Sen yanımdayken bile seni özleten gözlerin vardı, Bakamazdım onlara Parlaktı içleri, güneşten bile parlaktı. Ya ellerin, Yumuşak ve sıcak derisinin ateşi nasıl yakar bilir misin? Gözyaşımla ıslattığım ellerin, Dokunduğumda içim titrerdi, Kalbim daha bi hızlı atardı Korkardım yanmaya Ufacık bi çocuk gibi.. Ve kalbin vardı, En derin okyanustan daha derin Gittikçe daha hızlı dibe çöktüm Her saniye daha bi sona yaklaştım sandım. Ama sonu yoktu kalbinin.. Boğulurken yetiştin imdadıma Nefesim oldun, sesim vede soluğum.. Artık öyle bir yere geldimki, Ne ciğerimdeki hava yeter çıkmaya, Nede yalnız dibe ulaşmaya. Bu okyanusta sensiz en fazla bikaç dakika yaşarım ben, Bana nefes vermezsen bu derinlikte Boğulmak sonum olur , Ve o masmavi kalbin bana mezar. |