BaNa NaSıL KıYDıLaR
sorgusuz sualsiz yaşama hakları ellerinden alınan
daha doğmadan kıyılan bütün minik canlara ithafen.... ___________________________________________________ Bana nasıl kıydılar? benimde minicik ellerim, ayaklarım olacaktı kopardılar... ışıl ışıl parlayan gözlerim olacaktı soldurdular... gülümseyen, kahkahalar atan dudaklarım olacaktı susturdular... ve sadece sevmek için çarpan kalbimi durdurdular... oysa kalbim atmaya başladığından beri bende görmek istemiştim günesi bende nefes alacaktım bende yaşayacaktım can bulduğum bedenden mutlu ayrılacaktım böyle zorla koparılmayacaktım bende doğacaktım gülücükler atacaktım dünyaya merhaba diyecektim merhaba ben geldim dünya... sonra anne diyecektim ilk önce belkide baba... yürümeyi öğrenecektim düşe kalka gönlümce koşup oynayacaktım kırlarda anneme rengarenk çiçekler toplayacaktım uçurtma uçurup kuşlarla yarışacaktım büyüdükçe hayatı tanıyacaktım gün gelecek her düştüğümde ağlamamayı bile başaracaktım sevinç, üzüntü, mutluluk ve acı hepsini yaşayacaktım sevecektim, sevilecektim acıyla, mutlulukla büyüyecektim can bulduğum bedende can vermeyecektim... neden istemedilerki beni? bana yetmeyecek kadar azmıydı yüreklerinde biriken sevgi varlığım onları mutsuzmu edecekti? belkide sadece ağır bir yük olarak gördüler beni yada sadece kolay olandı yapmak istedikleri büyütmek doğurmaktan sancılıymış ya belkide tüm istedikleri o sancıyı çekmemekti sebebi ne olursa olsun bir cana bu kadar kolay kıyabilecek kadar kalpsizlermiydi? bir hayata son vermek bu kadar basitmi?... bir türlü anlayamıyorum siz söyleyin ne olur bana nasıl kıydılar? daha nefes bile alamasamda,ufacıkta olsam bir can olduğumu nasıl unuttular? benimde kalbimin attığını benimde yaşamaya hakkım olduğunu nasıl unuttular? beni düşünmeden, sorgulamadan bana sormadan, daha doğmadan ve hiç acımadan canımı aldılar... |
çok güzeldi duyarli yureginize saglik
kaleminiz daim olsun
saygılarımla