0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
874
Okunma
Ansızın bir şiir yazdım akşam üstü
Üst üste yıgılmış binlerce, kırık insan büstü
Dalmış bir geçmişe soyuldum;
Boylu boyuna yatan bir neslin yoluma koyuldum
Üşürken yine o akşam üstü sanırım yüregim bir şeylere küstü
Yaşamak isterken aşkla, yine gönlüm geçmişe küstü
Düş yapraklarında geçmişe hasret yaşarken, adım geldi aklıma
Bir yagmur tanesi deydi unutulmuş yalnız bahtıma
Ğüneş çekildi dünden, bu günde sorulurmu dünden
Bende giderim elbet benim olmayan benden
Unutulmuyor acılar karşılıklı olmasaydı aşklar
İşde ozaman ölürdü bu canlar
Düşledigim düşlerimi saldım bir sele
Ne varsa alıp götürdüler benden ele
Geçmişe baksam bir kere niceleri atılmış yere
Yinede sevmek güzelmiş son kere,
