Gel
Geceler uzun ve sensiz,
Evlerin ışıkları yanmadan, Kaldırımlar yükünü boşaltmadan… Dağlar güneşi uykuya çağırmadan gel! Yıldızlar yanıma inmiş, Sohbet koyulaşmışken, Gözlerim bulutlara mıhlanmış, Dudaklarım titrerken gel! Mutluluktan süzülsün göz yaşlarım, “sensiz her şey yalan “ diye söylenirken; Yaşamım anlam kazansın yeniden! Sadece çocuksu yüreğinle gel! Avuçların taze ekmek; Tenin, yağmur içmiş toprak koksun, Gözlerinde ışıltılı bir hüzün, Yüzünde çekingen bir gülümsemeyle gel! Ayni anda diyelim; ’Hoş geldin! ’ ve ’Hoş bulduk! ’... İçimi ürperten bir dokunuş ve ılık bir sesle “Seni Seviyorum” diyerek gel..! |