Sahtenin zaten yoktur kaybedecek değeri
Kaç yürek tanıdı bilmem
Kaç yürekte kaldı, gerçek aşkın yeri
Gücü yeter mi bilmem
Boğabilir, susturabilir mi karanlıklar gerçekleri
Geceler susup, dinler sevişenleri
Kadın erkek, birbirinin kollarında yatılır
Öpücükler yağarken, ne yalanlar atılır
Utanır gerçekler gecelerden
Karanlıklara gömülür
Gelir elbet günü
Işık olur süzülür
Ne varsa gizli saklı bir bir görülür
Yetmez elbet
Gecelerin gücü, gerçekleri gizlemeye ilelebet
İçin için tüter, sevişmek arzusu
Şehvet ile yanan bedeni söndüremez su
Sevişmiş olmak için sevişmek başka
Aşk ile
Aşkın ile sevişmek başka, bambaşka doğrusu

Utançlar gizler geceler, pişmanlıklar
Beş parmak beşi bir değil ki
Milyon kere çeşit çeşit insanlar
Kimi razıdır sevdiğinin saçının bir teline
Kimi doymuştur tene, bedene
Sevişmek, mutlu olmak için yetseydi
Fahişelerden daha bahtiyarı olmazdı desene
Şu geceler var ya neler yaşamış, neler görmüştür
Kiminin haline ağlamış, kiminin saflığına gülmüştür
Geceler, geceler neler dinlemiş, neler duymuştur
Ve
Ne garip gerçek
Kimi hiç aşkı yaşamadan
Kim bilir kaç bedene sahip olmuştur
Kollarının arasındakinin ruhuna dokunamadan
Kim bilir kaç bedeni okşamıştır, ruhuna ulaşamadan
Kimi de Mecnun gibi, öyle yüce öyle büyük aşklar yaşamıştır
Sevdiğinin bedenine sahip olamadan
Fırtınalar estirmiş bağrından
Çığlar düşürmüştür, gönül dağının doruğundan

Geceler böylesine aşka susamış
Âşıklara tuzak kurmuş geceler
Ve
Ayrılık var, ölüm var, hıyanet var
Ne varsa acı veren, yüreği acıtan
Neden böylesine acımasız olmuş gerçekler
Nerede yıkılan umutlar
Geceler ve gerçekler
Hayaller, düşler, kâbuslar
Arzularının seline kapılmış gidiyor
Gidiyor insanlar�


Gürsel İLERİ