KALEM İLE KELAM
Ak kağıt üstünde dolaşan kalem,
Yazdıkların hakkı dile getirsin. Sevdanın sonunda olsa da elem, Bülbül sadasını güle getirsin. Neyleyim ellerin kaşı gözünü, İstemem alemin yalan sözünü. Aşığın seherde yanan özünü, Hasretin derdini tele getirsin Dost adını gece gündüz anarım, Düşte görsem çıkıp geldi sanarım Kendimi bileli böyle yanarım Rüzgarlar yağmuru çöle getirsin O güzelin evsafını yaz bana, Methini dinlemek verir haz bana Ben volkan olmuşum netsin köz bana Yeller kokusunu küle getirsin. Hakkı’nın gönlünde bitmez acılar Her gün tazelenir derin sancılar Kutlu beldelerden dönen hacılar Haberini elden ele getirsin.. |
sağlıcakla kaln