GÖZLERİN GELİNCE UYANDIR BENİ


………………………………………
Ne şiirler yazıldı
Ne çok yürek, en muhteşem sözleri söyledi
Ne kalemler en süslü kelimeleri yazdı kâğıda
Ama hiç biri senin, o son bakışını göremedi

Öyle bir bakış ki,
Nurdan kuşlar gibi…
Zaman durdu, zaman içinde
Tüm insanlardan sıyrıldı gözlerin.
Sanki,
Tertemiz kalmak için, var olmuştun

Yinede çok mutluydum bu son dakikalarda
O gözlerin gözlerime yapışmıştı çünkü

Mavi sular aktı içime
Çağladı en derin duygulara…
Gözlerin vurdu beni
Asıldı tüm duygularım, anneliğime
Dudaklarım gitme dese de
Armağan olsun diye
Kendimi bıraktım yanına

Hani son salisede yaşamak
Tüm zamanı, ana sığdırmak
Tebessümle yıkamak sözleri
Mavi gözlerle son noktayı koymak
Saniyelerde dakikaları, haftaları yaşatmak
İşte o anda
Ne sözler geldi dayandı kalbimin kapılarına
Ne sözler geldi yalvardı

“Gül bahçesinde mavi zambak
Ellerinde tomurcuk sümbül kokar
Emin olunan en emin yerde mavi gözler saklar”
……………………………………

Ben, yine bohçamda özlem taşırım
Yokuş yollarda başım eğik yürürüm
Vakti beklemeye kurdum
Geldiğinde uyandır beni
Ey mavi gözler….
Uyandır beni…



15:30 Pazar 11 Ekim 2009

Kızıma…
Şimdi rüyamda, sırtımı bir söğüt ağacına dayadım, kitap okuyorum…