CAN DEDİ BANA
Kimsesiz kalınca,Gurbet yolunda
Sevdamı ağlattım, şiir dilinde Gülüne şakıyan, bülbül dalında Gözüme bir bakıp,gül dedi bana … - Yüreğinde dinmez, ince bir sızı, Aklına düşünce ağlardı bazı Aşıktı coşkuyla ,çalardı sazı Tellere dokunup,can dedi bana … — Bakışı ummandır,mağrur durunca Nazlı ürkek ceylan,beni sarınca Yüreğinde coşan,aşkı sorunca Yüzünü döndürüp,sel dedi bana… Bulutlara astım ,kanlı göz yaşım Gülmedi hiç yüzüm,çatıldı kaşım Kader rüzgarıyla,ağardı saçım Derdime üzülüp,gel dedi bana…. Hazanlarım bitip,yaza dönerken Hasret rüzgarıyla,közüm sönerken Yıllarım önümde, uçup dururken Maziyİ öldürüp,göm dedi bana.. Leblerinden içtim,badeye kandım Yaş elliden sonra ,sevdana yandım... Yıllarca unuttum,aşkı yok sandım Ateşle tutuşup,yan dedi bana... Leman Gürcanok 14 ağustos 2009 AĞVA |