Senin sesinle başlayan acı bir çığlık şimdi yaşam,
ve ben artık hayatı sarhoş narasında haykırarak yaşıyorum.
Herkes duyuyor da çığlıklarımı bir sen duymuyorsun,
Oysa kapında gözlerinin içine baka baka haykırıyorum.
Gözlerime bakıp unut diye teselli verip bir yabancı gibi uzaklaşıyorsun.
Ya beynimdekiler, ya kalbimdekiler hepsi sarhoşluktan mı?
Nasıl bir sağırlık, nasıl bir körlük bu, hatırlayan hiç kimse yok mu,
Sen misin bu öldürücü sarhoşluğun acı tadı ciğerlerimde?

Matematiksel bir ömür için değil küçük hesaplarım.
Büyük oyunlarının ardındaki kalanların acısını unutmamak için.
Seni sevmek nasıldır bilir misin?
Acı çekmeye gönüllü olmak gibi bir şey.
Son sözlerinin bitmeyen yankısı hala kulaklarımda uğuldamakta.
Kimi görsem biraz sana benziyor göz yanılgımda.
Kimi duysam senin sesinin tanıdık tınısı kulaklarımda.
Kiminle konuşsam ilk dökülen sen oluyorsun dudaklarından.
Ben seni ne kadar unutmaya çalışsam da ikram eden mutlaka oluyor seni bana.
Bu öldürücü sarhoşluk sen olmasan da armağanın yarınlarınlarıma…
Ağlıyorum şimdi CAN,
ve gözyaşlarımda boğulan bu günlerimide dünler gibi sana armağan ediyorum.

Lale Çuyrak