Yorganaltı Kadını
Sesini kısmıştık hayatın,
Kimseden çıt çıkmıyordu o anda, Senin yaptığın hataları, Susarak ödüyordu duvarlar... Biraz gururlu, biraz suskun, Ama isyankar duvarlar... Fişini çekmiştik biz bu sevdanın, Sen beni aldattığında, Gidişin ansızın oldu, Tıpkı gelişin gibi... Bir duvar kadar olamadın be yorganaltı kadını, Ne olurdu sanki biraz onurlu, birazda gururlu olsan... Sen gittiğinden beri, Cümlelerim hem sessiz, Hem de küçük harflerle başlıyor... İçimdeki bu isyanı susturmak için... İçimdeki isyanı artık şiirlerle susturuyorum, Yoksa, senin gibi bir onursuz olmaktan korkarım... Atakan Akan |
Yoksa, senin gibi bir onursuz olmaktan korkarım...
Seviyorum böyle biten şiirleri,
sitem dolu,utandıran.
güzeldi...