GÖZÜNDEN VİCDAN ÇİYLERİ ÜSTÜNE DAMLAMADAN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın KENDİ HATALARINI BAĞIŞLAYANLAR
BAŞKALARINA VERDİKLERİ ZARARIN ETKİSİNİ GÖRMEKTEN KAÇAN KORKAKLARDIR KENDİ MENFEATLERİ UĞRUNA ŞAKŞAKÇILARININ YAPTIKLARI HATALARA HOŞGÖRÜ GÖSTERENLER EN BÜYÜK ALÇAKTIR Ferah ÇETİN Dokunma artık kalbime canı kalmadı Ne çekmedik bir elem ne çekmedik bir özlem Söyle be can söyle ne zaman bitecek içime çöreklenen çilen Kim doldurdu heybeme bu ağırlığı Bunca ağırlık üstüme reva mı? Bahar mı yoksa sonbahar mı? Bir anlayan var mı? Yoksa çekmem gereken bir cefa mı? Kimler kırdı kanatlarımı var mı var mı gören bilen Bu ses de ne kim bu bağıran Gitmiyor gözlerin sözlerin bak hala bu handan Bir nefestir geriye kalan Of tükendim, tükendim Ey Yaradan Duy sesimi bak bir ışık yüreğimde Ki nurdan Ne bir koku ne bir duman çıkar bu hardan Of anam of Bir sala mı duydum uzaktan Kimdir giden Kimdir bu duraktan Bir kıyamet kopuyor Bir can yanıyor Bir kan boşanıyor Ne seher vakti, ne akşam İki vakit arasında akreple yelkovan Saati soruyorum yok mu yok mu bir duyan Güneş mi şu tepemde yanıp duran Bir kızılca kıyamet mi şu kopan Nerde can nerde kan Yan babam yan Ne kat isterim ne hamam Ne han Kimdir şu yerde boylu boyunca yatan Uzat, uzat hadi ellerini Bakma öyle akma öyle durmadan Düşünecektin önce Katilim olmadan Dur sakın git/me Git/me, git/me üzerime bir kürek toprak atmadan Gözünden vicdan çiyleri üstüne damlamadan Kan yerine can yerine adımı s/aklamadan Ne seher vakti ne akşam İki vakit arasında akreple yelkovan Saati soruyorum yok mu yok mu bir duyan Düşünecektin önce katilim olmadan Katilim olmadan İZMİR / KARŞIYAKA /11/10/09 |