YÜREĞİMDEKİ ÇİZİK
Kaybetmek korkusu hep yüreğimdeydi
Kimsenin umurunda olmadım ya giderse diye Hep giden gider dendi Bilemediler ki gidişlerim Onların mutluluğuna gebeydi Çocuk yüreğim hiç dinlenmedi Suçlulukta kendimi seçtim. Kanattım durdum yaralarımı.. Her gidişlerde tüm suçları üzerime hırka yaptım Ondan mı acaba yüreğimdeki bu üşümüşlük… Kim bilebilir Belki de bu yüzdendir, Gidişlerin içime hançer saplaması Yüreğimin yangınları yaşaması…. Şimdi çocuk kalbimle kalakaldım pencere dibinde Göz yaşlarımla eşlik ediyorum gidenlere Ve artık ben; Hayat denilen şu alemde, Her gün bir çizik atıyorum yüreğimin derinlerine… ZEYNEP SÖNMEZ |