Sensiz Sabahlayışım
sensiz geçen her gecenin sabahında
kahrolmuşluk okunur kançanağı gözlerimde... uzanıveririm usulcacık allı morlu yatağıma hayalin titrer gözbebeklerimde öyle bir gece başlar ki sensiz sorma gitsin... senli düşünceler yapışır yakama bir soğuk ter kaplar benliğimi boncuk bocuk uykusuzluğumu unuturum tanrı’ya yakarışlarımla... sen deliksiz uykuların kucağında uyurken her gece ben bin bir duaya başlarım oysa bir duası bile kabul olmaz ben günahkar kulun her gecem yine sensiz başlar yine sensiz sabahlarım... sabahın ilk ışıklarıyla horozlar öter ben hala yatağımda seni sayıklarım... Fuat İSTANBUL |