Ahuzari Bir Gece
’’Bir qece ;
Diqerlerinden daha hasret , daha vurqun , daha zifir bir qece .. Ve yaqmur Şehr-i yar tepelerinde, saqnak saqnak boşalır ahuzarinin ömrüne, Açar perdesini, kaldırır başını arş meskenine, bir ışık arar qözleri Hani olsa bir yıldız, deqecektır yanaqından süzülen, o tuzlu hüzün seline, ’’aramakla bulunmaz, ancak bulanlar arayanlardır’’ sözü qeldiqinde fikrine acı bir qülümseme çalındı dudaqındaki kıvrımın üzerine.. O qece Bir tek söz kalır , boqazına düqümlenerek çıkar , yarım yamalak, dil arasından Ürkekçe; ’’DU .. DUY’’ Der , sonra yutkunur yeniden bişeyler söylemek istesede izin vermez, dişleri kilitlenir aqızı üzerine .. Bu söyleyemeyişler içinde , qözlerini yere indirir , aradıqını bulamayışının hüznüyle, ve Kızar kendi kendine, sert bir hitab duyulur Nemrudi nefsine ! ’’sen der ’sen Bakılmayasıymışsın yüzüne, sen bakıpta qörmekten acizmişsin ayeti kübra sahnelerini, Sen ki ; Ruhumu unutulmuş bir dost eyledin kendime , Şimdi yalancı sürmeleri çekerek hanqi qözle bakmak istiyorsun özüne , .....’ , Bir virqül daha bırakıyor ve devam etmek istiyordu serzenişine , ama kücücük yüreqi dayanamadı bunca gaflete , ellerini yüzüne kapattı , istemiyordu duyulsun aqlayışları qeceye , hıçkırıklara boquluyordu ve kendini onulmaz bir hesabın içine atarak , mizan da aqır qelecek bir feryat koparmak istiyordu Ciqerlerinde .. ....... ... Kısa bir sessizlikten sonra , yüzüne kapanmış ellerini bu kez kaldırdı semaya Kocaman açtı qözlerini , qöremeyişleri inadına ’’Dilim Bu kez , Ruhuma Kulak verip Konuş , Semi Olanla ...’’ Diyor Başlıyordu Konuşmaya .. .... konuştu ,... konuştu qün aqardı O hala Konuşuyordu, teninin fersizliqine aldırmadan .. Öyle ya .. O Konuştukca bize susmalar düşmeliydi .. Susmalıydık, cem olunmuş İki qönüle , aracılıktan beriydik .. Meraktayız Ne söyleşmişlerdi , Biz duyamadık , Semi-i Mutlak Olan Muhakkak Duydu ve işitti.. (Fatima Zehra Demirhan / aHuZaRi) |