Bak Sevdigin Mevsim
Bak sevdiğin mevsim...
Geldi yine sonbahar, Yaprak dökümü. İçimde barınan duyguların sökümü, Neye yarar olsada hükmü ? Vurmuşsun yazının altına Nasıl olsa mührü... Gururum incindi, söyleyip durma Hançeri saplayıp, insafsızca vurma Sözlerin cok acı, zehir zemberek Nasıl tahammül etsin söyle bu yürek. Biliyorum, bunların artık hepsi bahane Sunmak isterdim hayatı sana En güzelinden şahane... Doğmaz güneş battığı yerden bir daha. Dönmez giden zaman istesende geriye, Bırak kalsın herşey yerli yerinde... Bak işte sevdiğin mevsim, sonbahar Eylül`de düşen yaprak, seversin lakin Ekim`de hüzünle bakan, bir çift göz Akan bir damla yaş. Sakın ola görme hakir... İçindeki yangının cehennem ateşiydi yar En kutsal tapınağın, Barınağın oldu yar. Sana kol kanat gerdi, Yoluna tereddütsüz can verdi. Sanıyormusun yoktu, senden başka Hiç bir tasası derdi... Bilesin yoluna ömrünü verdi. Sevgi Özcelik |
ömrü hep birilerinin mutluluğu uğruna vermedikmi şairem . elimizde ne kaldı peki ;
gelip geçen yıllar dolusu anı , kimisi acı kimisi tatlı. dönüp ardınıza baktınız mı , nerde ve nasılsınız;
hayat sizi istediğiniz adrese teslim edebildimi. hiç yannıldığınız oldumu . aşkı yaşadığınızı sandığız bir anda başını yasladığınız omzun taş yürekli bir insandan başkası olmadığını yıllar sonra anladığınız, derdi pay etmekten çok
sizi bir et parçasından fazlasınca dünmediğini anladığınız oldumu?
şiiriniz / şiirleriniz çok içerikli tebriklerimi kabul buyrun ,
saygılarım size kabul buyrun
karan