FIRTINA
FIRTINA
Bir fırtınadır koptu aniden Kesiyor ayağını ne varsa yerden Darmadağın talan oldu her bir yan Boşandı tufanla, boran göklerden Kalakaldım sokakta öylece Savrulur yağmur biraz dertlice Konuşur sanki bana senli benlice Gökle beraber ağlıyoruz bu gece Saldı üzerime tüm yalnızlığı Ürpertti karanlıkta fırtınanın ıslığı Hiçte sevmem ki ben karanlığı Mecal yok çözüldü ayaklarımın bağı Islattı durdu beni yağmurla gözyaşım Yağmur toprağa ben sana aşığım Şıp şıp eder çamurda ayaklarım Yapayalnız sokaklarda seni ben kime sorayım Kalmamış sığınacak bir tek köşe bucak Sen yoksun beni şimdi kim saracak Anladım benim aşkım masum kalacak Kaybolmuşum Allahım başka yok duyacak Ağla ağla gökyüzü çünkü bende ağlıyorum Kükre titret heryanı çünkü bende titriyorum Islat o vefasız yari de çünkü bende ıslanıyorum Çak ışığını şu karanlıkta yarimi bulamıyorum BİLAL TEKİN |
Beğendim...