MÜJDECİ ŞAİR
Ayrıcalıkmış gibi kucakladık ayrılıkları,
Belirsiz bir geleceğin isteksiz niyetleriyle... Öğrenir gibi bakmak dururken iğrenir gibi baktık Kârını aradık zararı olmayanın... "İddiası aşk olanın ispatı sevgilidir" Aslında zihnimizdeki bütün sesler Kalbimizin ıslık çalışıdır, bu cümlenin İnsanı kendine küstüren gerçekliğinden geçerken... . . . MÜJDECİ Bu mudur insafın ederi sende? Vurdun amma aşkı müjdelemedin. İlgimin nedeni sevgidir, bende Gördün amma aşkı müjdelemedin. Bilmem ki zulmünden ne umuyorsun Enkaza dönmeme göz yumuyorsun Yaralı kalbimden kan emiyorsun Kırdın amma aşkı müjdelemedin Kışa döndüm sana yazla gelirken Varımı verdim sen azla gelirken Ruhum bedenime fazla gelirken Yordun amma aşkı müjdelemedin Peşinde koşardım silsen terimi Yamyam hasret sanki yüzer derimi Seninle açılan aşk defterimi Dürdün amma aşkı müjdelemedin Düşürdün bahtımı en siyah deme Gururum önümü bağlıyor deme Zebani tavrınla hep cehenneme Sürdün amma aşkı müjdelemedin Seven bir bakışın yeterdi bana Dağları devirip gelirdim sana Nefes gibi muhtaç olduğum ana Erdin amma aşkı müjdelemedin Öyle büyüttüm ki seni gözümde Suretin tanrıça gibi özümde Duadan isyana her bir sözümde Vardın amma aşkı müjdelemedin Mecnun’u anlamak için gerekli Sen sandım o olgun Leyla yürekli Kısmet kapısında kazma kürekli Durdun amma aşkı müjdelemedin Uğursuz gözlere şifa bağlayan Olur, böyle göz göz yara dağlayan Belki gülen ayva değil ağlayan Nardın amma aşkı müjdelemedin Dünün korkaklığı bugün cesaret Sev de bitsin dünya denen esaret Sensizliği baştan başa besaret Ördün amma aşkı müjdelemedin Aşığın kıblesi aşkıdır madem Yüzümü çevirmem dolsa da vadem Yüreğimi bilsen kabem, seccadem Derdin amma aşkı müjdelemedin Kader çöl güneşi talihse cimri Yağmur duasıymış dilime emri Allah’ım hesabı mahşerde ömrü Verdin amma aşkı Müjde’lemedin... . . . Daha ne kadar sürecek bu ıslıklar? "İddiası aşk olanın ispatı sevgilidir”… Farkındalığında… Seninle başlamıştı söz… Bitmeliydi seninle… Aşkı müjdeleyemediğim… |