Kırmızı güvercinler

Küstüm barışa
Artık kim götürürse götürsün bu zeytin dalını
Musa’nın alnını kirletenlerin
Nedenleri varsa
Yanakları kızarmış bir ar taşısın
Âdem’in çocukları…

Köpürsün Kızıldeniz yarıldığına bin pişman
Başını taşa vursun asa
Kibirli bir heybetle yürüsün
Kabil’in soyu…

Nerede kaldınız?
Ebabiller de gelmedi…
Ebrehe’nin dişleri değiyor.
Mescid-i Aksa’ya
Kanatlarından kan damlıyor artık
Beyaz güvercinlerin.

Öyle yüzüme bakma çocuk
Sayamıyorum acıyan yanlarımı
İhtiyarlıyorum gülüşlerinde
Ve hala cennet kokuyorsun.
Kimin aklına takılacaksın ki?
Bunca kirin arasında
Şarapnel yarası göğüsden
süt istiyorsun
Bende bıktım bu arsız şehrin duvarları
Örtmüyor artık yüzümü
Önceden üç günde ölürdüm
Şimdi soğuk ölümler gibi yaşamın yüzü
Beni yeniden doğur anne
Tıpkı gölgem gibi
En sevdiğim renk
Kırmızı olsun
ASLINDA SÖYLEYECEK NE ÇOK ŞEY VAR VE ACIYOR İNSAN YANIM YÖNÜM NE ZAMAN ORALARA DÜŞSE
HER SES BİR DUA OLUR . İMŞALH VE VARIRIZ İNSANLIGIN . BİTTİĞİ YERDE GÜL OLUR
BAKİ SELAMLARIMLA--