YOLLAR
Bir ihtiyar bak çıkıyor, yokuş yukarı
Elleri arkasında, gözleri semada Belki de daha fazla taşıyamayacak ayakları Düşünüyor ahir ömrünü Yapamadıklarını, pişmanlıklarını Bak bir ömür daha göçüyor yaşamdan Ezan sesiyle uyandı, Ezan sesiyle gidecek Gökyüzü buğulu, deniz dingin Gözleri uzaklarda, elleri toprak kokmada Düşünüyor an be an yaptıklarını Aşka dair, aileye dair gözleri solgun Bulutların ve güneşin son dansı ekleniyor yanaklarına Düşünüyor maviliği, gülümsüyor son demini Düşünüyor, her kaldırım biraz insan değil midir? Her üstünde taşıdığının derdini dinlememiş midir? Bu gün son görevi, ihtiyarı uğurlamak Bunu da yaptı sonunda ağlayarak İşte yolların bittiği yerdeyiz Bir ihtiyar, bir gelin, bir çocuk Düşünüyor maviliği, gülümsüyor son demini |