YAŞAMAKTAN USANMADIM
Yaşamaktan usanmadım lakin korkar oldum aşık olmaktan
Zamanın kuyusuna ıssız uçkurlu kelebekleri sallarken Direndim delikanlı Deliorman’lı geçmişimin oyunlarına Oyalı bir al yazmanın altındaki siyah ırmakları okşamaktan utandım Sana sorduğum her sorunun cevabı kendi çığlığımın yankısıydı aslında Biliyorum diyeceksin ki devir kötü, insan yamyam, zaman engizasyon faslında Dutkurusuna pekmez sürüp bir çıkrığa sarıp terü taze gençliğimi Sonra sevmek için yani aşk için geçirmeli boynuna insan bilinen her ilmeğini Daha dün, bugündü yoksulluğum yokluğundu, yüreğimde kanayan Girizgahı kuvvetliydi ayrılığın ben olmadan, beni bende tanıyan Süt beyezlığına imrenerek teninde ve dudaklarında tarihe kelepçeli ben bir devri yürüttüm Küçücüktü yalan sen istedin ben dilimde büyüttüm de büyüttüm Kurdelalı saçlarınla ve kolalı yakanla daha dün bakire ve masum bir çocukken Hem kendini hemde beni ayrılığın o en sinsi salıcağında uyuttun Susma diyorlar ya, ifrit oluyorum, iki endazeli lafı işitince, yekten ittifakla, hepten lal olanlara Ayı görüpte dolun ayda kurt adamken, br dayı görüpte çehresi hilal olanlara Sedir üstünde samur, devran içide mahmur yaşanan bir garip aşksa Vuslatın seyri doyumsuzdur halvet gururdan meşkse |
Küçücüktü yalan sen istedin ben dilimde büyüttüm de büyüttüm
çok güzeldi,yüreğinize sağlık.
saygılarımla.