ISTANBUL
ISTANBUL
Özlem dolu hasret dolu Kapadım gözlerimi andım seni Düşledim yıllar yıllar öncesini Sana hasret sana sevdalı Genç kızdı o Nasılda geldi heyecanla Sevinçli umut dolu Henüz genç kızdı 17 sinde Uçuyordu sanki küçücük kalbi İstanbul diye diye Gezdi gezebildiği kadar Ramide aşiyanda Sarıyer de Dolaştı gönlü yine O zaman başkaydı İstanbul Yoktu asma köprüleri Boğazı saran Devası evler yoktu çok katlı olan Başkaydı İstanbul Küçük kızın yüreğinde Çok başkaydı vapurları Yollar dağlar boştu o zaman Hani derler ya İstanbul yedi tepe diye Öyle idi belki o zaman Cumbalı evler vardı tahtadan Yazlık sinemada film izledi Bıkmadan usanmadan Ramide cumbalı evin penceresinden Gündüzleri kapalı çarşı da Dolaştılar Topkapı sarayı camileri Gezdiler durmadan Laleli hayalinde kalan Ah İstanbul genç kızın Rüyalarını süsleyen Aşiyandı aşiyan Film çeken sanatçılar gördü Ayrılır mıydı yanlarında Sevdiği sanatçılardı Film çeken Yıllar geçti ama hala unutmadı Unutulmadı İstanbul Ayşe kızın rüyalarını süsleyen Defalarca gitti gitti ama İlk anısı başka ilk yaşadığı O çok mutlu anlar Ah İstanbul İstanbul Boğazın ayrı güzel surların Şimdi gerdanlık gibi köprülerin Kız kulesi daha nicelerin Artık yenilendin yenisin İstanbul Ayşe KARAN ISTANBULA İLK GİDİŞİM 1965 yılları ıstanbul anıları |
Yoktu asma köprüleri
Boğazı saran
Devası evler yoktu çok katlı olan
Başkaydı İstanbul
Küçük kızın yüreğinde
Çok başkaydı vapurları
Yollar dağlar boştu o zaman
Biz geçmişimizin o cumbalı evleri imar eden kalfaların ruh dünyasını anlayamamışız.bir evi inşa ederken komşuluk ilişkileri, çoçukların rahatca görünebilmesi gibi en ince detayları düşünen eski mimarimizi maattessüf kaybetmişiz kendimizi inkara kalkışmışız.o süleymaniyede taşları evliya ruhlu insanların nasıl yumuşattığını unutmuşuz,unutmuşuz mazimizi...dizelerinizi okuyunca çok duygulandım eski yeni cami karesiyle çok tesirli olmuş..
istanbulu yazan kaleminize sağlık..