Dayanmaz bu yürek sensizliklere
Çekemez gecenin esrarını içine
Boğulur dumanında,tek başına Kapılmaz büyüsüne aşkın Açmaz yeni sevdalara yelken. Aklın kalmasın geride... Koşmaz çalan kapıya Bakmaz telefonlara Oturmaz sensiz sofraya Çıkmaz çarşı pazara... Bekler gecenin zifiri karanlığını... Hüzünlenir, sen gelirsin aklına Kahreder yalnızlığa Sarılır sımsıkı çaresizliğe Tüketir usulca umutları... Sense uzak şehirlerde... Gecenin teri üzerinde Kimbilir, kiminle... Alaycı bir sekilde, tebessüm halinde... Belkide hayal ettiğin şekilde... Hayat kıyak geçiyordur sana. Dudağın uçuklamıştır umarım Şimdi zevkten dört köşe... Bense göz yaşlarımın karıştığı Çiseleyen, sığınmak için Saçak altı aramayan yağmur altinda... Kimbilir, kaç karanlik gecenin Soğuk koynunda. |
aklçay sıze el sallıyor