BENİM CEFAKAR YÜREĞİM
Cefakar yüreğim benim
kederin rengine boyanmışsın yine neden ki ,hep geçmişimi hatırlatansın benim? tekrar tekrar yeşerecek dallarım yok benim mum ışığında titreşen küflü satırlar gibiyim sadece şimdi ihanetin kundağını sarıyor kalemim gittin umutlarıma bir ışık bile yakmadan sana ne diyecektim,diyemedim aşkın tahtında yakıldı tenim sabrım tükendi çatlayan dudaklarımda tüm sözleri uc ucuna ekledim vuslata ermelerini bekledim,umut diye tökezledi kelimeler, ruhumu örseledi yokluğun uğrunda satırlar aktı ardına bakmadan Geceler sarhoş ayağında sızıyorum içimdeki yalnızlığa naralarım fısıltı fiskesinde , sabahlarıma ses imtahan oldu sensizliğimde kader sordu ben sustum bilmedim ,bilemedim gün ışığı bile yaşlı gözlerle izledi beni artık sevgine köleyim karşı çıkmadan Bağışla demedim ,diyemedim her gidişin bir dönüşüne gebeydi çünkü; çalınmış bir hayatın vebali vardı boyunda inkar edilemez aşkın korkak hayali nöbet tutulurken sıcak kollarda şimdi! ayrılığın üstüne yamalandı mahzundur aşk kaldım sensizliğin kara gölgesinde Hiçbir anını yıkmadan gelmedim,gelemedim bir gün ,tüm engelleri boğacak ellerim endişeler atsa da beni zindana ömür denen laf deryasında zaman hoyratça tükensin isterim buğulu pencerelerde bekleyeceğim ben yaralı bir türküde sevdim seni Sen ki bir kırık telsin gönül sazımda Silmedim silemedim ve …. Sevdim ,sevdim, sevdim, sevdim Ömrüme ömür diye |
bu nasıl bir yürektir önünde saygıyla eğiliyorum
her daim gönlün gzel olsun