Ömre ziyan
Elimde neşter bir yüreği dağladım
Hayrete kaldım gördüklerimin Şemalını çizdim her birisinin Gömdüklerimi çıkardım küçücük yüreğimden Denizlerden daha büyüktü kara Vadilerden daha derin her yara Akla sığamadı yüreğe dolan Her biri ömrüme ziyan,,, Bu gece hüznün haritasını çizdim Payladım yüreğimi Sevdamıda parselledim üstelik Bir buselik an kalmadı ki bana Ufuklara uzanan umudum da olmadı Düşemedi gözlerim yollara, getirse seni. Bitire hasretimi ömrüme ziyan… Bu gece ayrılığın resmini karaladım Yaraladım yüreği daha derinden Yerinden koparttım adını Talan ettim tahtını Bahtına tükürdüm aşkın, olmasın Doğmasın istedim gün Söktüm seni anlıyor musun? Döktüm, kırdım, sildim Ellerimle bendim kıyan Her hamle ömre ziyan… Düşündün mü? Ne acıtır en çok içini, ne sızıdır Ne incitir böylesine yüreği Ateşlerin kor’u ne? Zoru ne gözlerimin? Özlerimin kavrulması nedendir Bedeldir dediğim ömre sevdam Şimdi yalan! Arda kalan koskoca hiç Bir de iç darmadağın Ateş sarmış yüce dağ’ım Dumanım var ömre ziyan Ölümse, en yakın an kalmadı anlam sevdam yaban sevdam el gel diyemem..dilemem…! Feriha çelik |
çok güzel dizelerdi,
saygılarımla