ÖTME BÜLBÜL..!
Konma bülbül söğüt dalına konma
Düşermiş ayrılan da hasret yoluna Uğra istersen bir gün ölüm uğruma Ne mecalim kalmış gelde gör derim Aşıkmışım sevdamı kimse bilmesin Ciğerciğim çürüdü dirim bitmesin Haberim gönderme yare gitmesin Duyup ta boş yere murat almasın Dertleşmem artık git yok seninle Niye gider oldun benim yönüme Pervaneler gibisin düştün önüme Ömre sayılmış günüm yok benim Ötme bülbül ötme benim dilimde Sevdayı kaybettim ahir düğünde Aklımı sermişler gül diye yönüme Konacak bülbüle dalım yok benim Aslını da yitirmiş aslan gibiyim Yolunu kaybetmiş viran biriyim Bilmediğim ellerde yaban deliyim Sana viran olan gönülü neyleyim Eyleyin turaçlar gülümü eyleyin Bülbül gelecekmiş diye söyleyin Kurulmuş düğün düzen bekleyin Ferihanın bağrı hüzünler açmış |