Sevdamın Enginlerinde Meçhul Kaldım
Issızlığında ölümün
Ve de yalnız bir koyda Hırçın vuruyorsa dalgalar Boş, anlamsız bakışlar Dehlizlerde sürüklenirken Bocalayan,sızlayan bir ruh Tıpkı bir mayın tarlası gibidir ellerin... Uzatsam acı Uzansam kahır Çoraklaşmış bir gönül Çatlamış sevdalar, Çırpınır durur avuçlarımda Bir yaranın kalp atışı. Mor leylaklar açsa belki; Güneş doğsa dağlarda, Boş… Mavi balık ağlarda,. Sevda desen ummanlarda Kök salmış ayrık otları Yer kalmamış tarlalarda, Saflığın sembolü papatyalara. Boş ver gitsin Arama ıssız sokaklarda Şehrin kalabalık kaldırımları Çiçek satan bir kadın, Dilenen küçük çocuk, Yaş damlayan gözlerde, Belki gülen dudaklarda, Sevdamın enginlerinde meçhul kaldım. Çözülemeyen hayat muamması Yürek deli bir arayış müptelası Bozma gizemini sırrının Efsunlu kalsın hülyalar Sorma! Kırık dökük hayatlarda Bir deprem enkazı Kırık bir sal olarak kalsın Sorma bitsin... Gelincikler açmayıversin Dönmeyiversin göçmen kuşlar Ne çıkar. Kaç göz ağlar ardından Kaç can sorar yollardan Hayat karakış olarak kalsın Sevdamın enginlerinde meçhul kaldım. 6.Mart 2009 Elmas Ertaş |
İşin doğrusu serbest şiir benim çokta anlamadığım bir dal sanatsal olarak değer kıymet biçemem
yanlız okurken insanı doyuran bir dat oluncada haz alırım tıpki bu şiir gibi.
zengin kelimelerin bir araya gelerek ortaya çıkartıkları bir eser...
kutlarım şairi ellerinize sağlık kaleminiz daim ola.......saygılarımla