Seherimin zehir oluşunun
Kaçıncı yinelenişini
Yaşayacak yürek!


Çekememek değil zor gelen
Yenik düşmekten biçar oldu
Yürekle beden!

Kalpsizler içinde
Yalnız kalmaya
Mahkûmsam
Çıngar çıkarmaya gerek yok
Varsın yıkılsın her şey üstüme
Alışkın olmanın da bu kötülüğü var
Mikroplarla savaşmaya işte..



Her yara kanar elbet
Damarında kan taşıyorsan
Ciğerden yanar insan
Hücrelerinde bir bir
Sevgini yaşıyorsan..


En çok koyan da
Sevdiğinin bir başkasının
Ellerini tuttuğunu bilmek olsa gerek
Dünya da..



Hani o, sımsıcak yanarken çöl ikliminde
Sen, buz dağının görünmeyen kısmında
Donmaktasındır iç çekişlerinle!



Müebbetle cezalandırılan
Yasak sevda ikliminde
Eylül kapıda görünür
Matemi ile birlikte!


Kim takar kaçıncı kez için yanmış diye
Sen de saymayı bıraktın nasılsa
Koy ver gitsin düşünme..


Kendin bile inanmıyorsun dediklerine
Bir de üstüne üstük yalan yazıyorsun
Kaleminle..


Sana yakışan
Çekip gitmekse yine
Demir alıp gemileri bir bir yakmaksa
Gözün karadır yakarsın elbet!



Ne külü kalır ne dumanı
Kesilse de silerken belleğinden
Parça parça yüreğin
Neştere gerek yok
Bir bakışınla ben zaten
Sessizce yitip bitmekteyim!



Ne bir an/ı/mız var
Ne bir martı besleyişimiz ellerimizle
Ben pamuk tenine hasret
Ben avuçlarında birikmiş kırıntılara vurgun
Ben artık bil ki yorgun
Ama en cesurdan da cesurum..

31*08*2009

05:25