Canım babacığım ilk yorum benden olsun istedim.

Gönül âşığın aşkıyla ilgili her türlü gelişmenin algılandığı yerdir. İnsanın yaşaması için gönle olan ihtiyaç ve can mefhumu ona daha da önemli bir yer hazırlar. Gönül bir hitap yeridir. Âşık gönlüyle konuşur, dertleşir. Gönül bir kuştur. Gam ve kederle beslenir. Sevgilinin hayali ile mutlu olur, nazıyla kendinden geçer. Ağyâra asla tahammülü yoktur. Sevgilisinden asla ümidini yitirmez. O aşkın yağmasına uğramış, sevilideki güzelliklerle darmadağın olmuştur. Bu yüzden perişândır, dertlidir, hayrândır, biçâredir, harâbdır, sergeştedir, şikestedir, kararı yoktur,

Gönül, gamların konakladığı bir ev, hâne, virâne, hücre, harem ve halvetgâh’tır. Sevgilinin saçları tuzak, benleri de bu tuzaktaki tane olunca, gönül kuşu ister istemez bu tuzağa tutulur. Bu kuş artık gamdan yapılmış bir tuzağa girmeyi haketmiştir. Avlanan bu kuş bazen de kebap eden bir ateş olur ki gönül zaten ateşler içindedir. Âşığın gönlü ateş olup yanarken göz onu söndürmek için daima sular akıtır. Ancak bu ateş asla sönmez. Sevgili bir şem olursa âşığın gönlü onun çevresinde pervâne olur. Sevgilinin yay kaşlarından kirpik oklarını attığı nişangâh yine gönüldür.

İnsan bütün âlemin özü olduğu için insanın hakîkati de gönüldür.!

Baharı görmeden hazan mı olur?
Ne tez gazel döktün, soldun ey gönül!
Pembe hayallerin suya düşünce
Ümit şişesini kırdın ey gönül!
Kalemine yüreğine sağlık,tıpkı yanık bir türkü gibi olmuş,Sevgili hocam Muzaffer beyin yorumuylada hem gözlere hemde gönüllere hitap eden bir şiir olmuş.Her ikinizede sevgiler saygılar.Öpüyorum ellerinden




sommerwind2566 tarafından 9/27/2009 2:22:49 PM zamanında düzenlenmiştir.