KADINLARIMIZ
Gözlerinin kuytusuna birikmiş yılların
Filizlerini budamışlar birer birer Kıymet bilmeyen ellerde Naçar kalmış umutların. Nelerin kaldı bilmem ki dünlerinde Yada yaşamış mıydın mutlu bir dün; Hapsedilmiş duygularına Volta bile attırılmamış bir gün. Ne badirelerden geçti yüreğin Dikenleri battı yürüdüğün yolların Kanadın,incindin,darbelendin İhanetin sancılarında ezildin. SEN,doğanın en verimli toprağı Sen göçmen kuşlar konağı Sevgi ve merhametin sığınağı Sen ki fedakarlığın bağlılığın tanrıçası Nede güzel taşıyorsun kadınlığını ANALIĞINI SEN Kainatın en mukaddes varlığı. |