Zorlama ağzından dökülenler taş gibi ağır
Yürek dayanmaz artık
Korkuyorum
Coşkunluğum durulurken, söylediklerin
Ismarlama hakaretler gibi
Yakıyor
Yanıyor içim
Zorlama, yeter bitsin gayrı
Yolunu şaşırmış bir sevda artık bizimkisi
Yaşar mı ki?
Bilmiyorum
Yüzümü sürdüğüm kaçınca bahanemsin
Aşka dair bilemiyorum
Zorlama, gülücükler asılı kalıyor yeşil gözlerinde
Düşerken ağzından
Zehirden de beter sözlerin .
Sen umudumu yeşertmeye teslim ettiğim
Kaçıncı yalansın, hainsin...
Ne meleksin ne de bir durak
Hayatım içinde son aldanışsın
Belki de
Değilse tüm bunlar,
Yalan olsun
Kötü bir şaka

Zorlama artık yoruldun
Güvercin kanatların, yeşil sevdan
Gri kentin caddeleri içinde
Benim olmadığım rüyaların karalarda
Bana dair her şeyde
Sen de yoruldun, zorlama yeter

Biterken sevdan daha da incitme
Seni ben değil
Senin hayallerindeki ben yıktım
Belki de bir mavi kuş, hapsettiğin

Haydi son veda şarkısını dinleyelim
Bitenler adına birkaç damla gözyaşı
Ben ilk önce çıkayım
Sen zorlamadan bu aşktan.
...........
çırak