seninle ayrıldıktan sonra yıldızlara sordum seni*görmedik dediler*
denizlere sordum tanımayız dediler
gecelere sordum siyah siyahta aranmaz dediler
tüm bunlar ne demekti diye düşünmedim düşünmek istemedim.

ısrarlı bakışlarım karşısında ay itiraf etti herşeyi
o zaman öğrendim ki yeni bir aşk bulmuş kendisine
bende bulamadığı her neyse aramaya başlamış başkasında
başta üzüldüm sonra ise dostlarımla avundum(ay,güneş,deniz,bulut...up uzun geceler)

hepsi tek bir ağızdan teselli etmeye başladılar
seni hak etmiyormuş iyi olmuş dediler
gece o benden daha karanlıktı karanlık huzur vermez
büyük işkenceyle mahküm eder seni kendisine kurtulmak istersin kurtulamazsın dedi


ay devam ettirdi gecenin tesellisini ve bana
yalnızlık bu günler için biçilmiş kaftandır en doğru kararı vereceksin
bulutsa ısrarı bırak ,birbilsen yeryüzünde seni hakedenlerin çoğunlukta olduğunu
yüzeysel bakabilsen ne iyi olurdu. acı çekmeyi bırak acizler acı çekip yas tutar senin gibiler değil diye


haklıydı ben aciz değil aksine çok güçlüydüm istediğimi elde edecek sözümü dinletecek kadar güçlü
kimseye ihtiyaç duymadan yaşayabilecek kadar güçlü!!!!!!!!!! ama gönüle söz dinletmek mümkün mü????????


RABİA EKİNCİ