Bahar yine gelir yaz yine gelir
Gel görki yeşili yoktur Afşinin
Yemlik yine olur çocuk ta olur
Gel gör avarası çoktur Afşinin

Ne karı eriyor ne sel yürüyor
Eski asmaların kökü kuruyor
Fakir fukarayı Allah görüyor
Nevruzu sümbülü çoktur Afşinin

Çağlaya ne bakan ne de yiyen var
Ne bahçede çalan ne dur diyen var
Hayata bakıpta gülümseyen var
Cebi boş karınlar toktur Afşinin

İnsanı iklimi bir yere uymaz
Kötüye sağırdır çağırsan duymaz
Sert görünür ama böceğe kıymaz
Baktım ilerisi aktır Afşinin

Kardeşim ayak üstü okudum şiirini benim içimdede bunlar geldi bülbülü altın kafese koymuşlar bilirsin illa vatan demişler yerinizin kıymetini bilin nidersiniz nevruzu sümbülü şimdi saksılardada yetişiyor kırı bayırı bırakın bizler dolaşırız siz oturun sahilde denizi seyredin güzellikler güzel insanların olsun sağlıcakla kal afşinden selamlar